Met de trein.

Toen ik begon met dit blog ging ik elke dag met de trein. Op mijn vertrouwde Sony Ericsson hield ik het bij. De tijden zijn inmiddels veranderd. De trein is de auto geworden en de Sony is een HTC smartphone geworden. En ook de trein is vervangen door een leasebak.

Wat ook is veranderd is station Dronten. Eindelijk is Dronten aan de wereld vast geknoopt. Niet dat ik met het OV nu sneller op mijn werk kom, maar het staat wel leuk.

Vandaag heb ik in verband met de witte narigheid die uit de lucht viel de auto maar eens laten staan en de trein naar mijn werk genomen.

Op het station aangekomen kon ik prima mijn auto kwijt op de keurig verzorgde parkeerplaats waar je, volgens goed Drontens gebruik gratis, de auto prima kwijt kan.

Dus naar de kaartautomaat voor mijn kaartje. Daar meteen de eerste hindernis. Slechts 1 automaat met een aantal mensen ervoor. Dus terwijl ik geduldig in de rij sta om een kaartje te kopen vertrekt boven mij de trein. Half uur extra reistijd in de pocket.
Terwijl ik op de trein zit te wachten dendert de Intercity naar Duivendrecht langs. Dat was de trein die ik eigenlijk had moeten hebben.

Eindelijk komt dan het boemeltje, dat gelukkig wel voor me stopt en me vlot naar Lelystad  brengt om over te stappen in de Intercity. Kwartier wachten op de aansluiting. En dat duurt lang met die kou.

Verder verloopt de reis wel voorspoedig. Al is het inmiddels wel al 10 uur geweest als ik op mijn werk aankom. Morgen beter weer in de auto. Hopen maar dat ze een plaatsje in de file voor me vrijhouden.

De trein en ik.

De trein en ik hebben een haat-liefde verhouding. Meestal reis ik per auto, maar soms laat ik me overhalen om per trein naar mijn werk te gaan.

De redenen zijn dan meestal verwachtte file of een borrel na het werk.

Zo dan ook vandaag. De trein gepakt vanaf Almere-Oostvaarders omdat ik door de natte sneeuw het ergste verwachtte.
Einde van het liedje was dat de weg alleszins meeviel en dat ik gestrand raakte door een bommelding op station Amstel. Totale reistijd > 2,5 uur.
En bedankt maar weer. Voorlopig ben ik weer even genezen.

Op 1 of andere wijze overkomen mij dit soort zaken mij regelmatig als ik met de trein reis. En ondanks het feit dat ik een groot voorstander ben van goed openbaar vervoer blijf ik voorlopig met de auto reizen, want zowel qua kosten als qua reistijd is het nog geen goed alternatief voor de auto.

Volgende week wordt ons dorp aangesloten op het spoornet. Ik was van plan om uit te proberen of het een goed alternatief zou zijn. Maar na vandaag moet ik daar nog ernstig over nadenken.