Afgrijzen

Wie dit leest is gek

Ik vraag me wel eens af of er überhaupt mensen zijn die mijn blog lezen. Volgens mij niemand. Laat eens een berichtje achter als ik ongelijk heb.

Democratie, de dictatuur van de meerderheid.

Democratie is een mooi iets. Het woord zegt het al; de macht van/aan het volk. Helaas zien we er tegenwoordig een andere vorm van optreden, namelijk de macht aan de meerderheid. Hieruit ontstaat een betutteling vanuit de meerderheid hoe men zich moet gedragen. Een duidelijk voorbeeld hiervan zien we aan het rookverbod in de kroeg. Een meerderheid bepaalt hier hoe een minderheid zich moet gedragen. Was het aan de regelmatige kroegbezoekers geweest dan was dit verbod er nooit gekomen. Ook vanuit de werknemers in de horeca is er maar bijzonder weinig bijval voor het verbod. Het argument van een rookvrije werkplek wordt hier dus mensen opgedrongen. Ze hadden de keuze moeten laten waar deze al jaren lag, namelijk bij de horeca zelf. En dan moet je je toch wel even afvragen waarom er tot nu toe maar zo weinig rookvrije cafe's waren. Blijkbaar zijn de nietrokers geen frequente kroegbezoekers, en waarom kan deze minderheid dan bepalen of ik wel of niet mag roken aan de bar.

2 oktober 2008

Half acht 's ochtends op de A28 bij de afslag A1

Modern exhibitionisme

Met de komst van de mobiele telefoons is er een nieuwe vorm van exhibitionisme ontstaan. Op dit moment zit er tegenover in de trein me een jonge dame luidruchtig te bellen met haar vriendin. Ik ken dame noch vriendin maar ik ben inmiddels op de hoogte van het feit dat haar vriend vreemd gaat met een meisje dat navel en tepel piercings heeft, blonde haar extensies en een geschoren vagina. Of de laatste ook gepierd is blijft onduidelijk, maar dit voorval geeft aan hoe makkelijk men tegenwoordig de meest intieme details bloot geeft aan de buitenwereld. Ik zal er dan wel te oud voor zijn, maar ik vind het maar niets. Sommige zaken hou je nu eenmaal privé en daar hoeft niet een hele trein van mee te genieten. Maar volgens mij vindt zo iemand het gewoon geil als iedereen meeluistert en is dit gewoon een vorm van exhibitionisme anno 2008. Net zoals dit weblog. Prettig weekend en ik groet u.

Mijmeringen

Vandaag zat ik weer wat te surfen op het net en kwam weer op free energy terecht. Een nogal controversieel onderwerp, want volgens velen is het niet mogelijk om energie uit het niets op te wekken. Dat is een fout argument, want het gaat niet om het creëren van energie, maar om het oogsten ervan uit een externe bron. En voordat ik alle sceptici over mij heen krijg wil ik even wijzen op de koelkast die in feite hetzelfde doet. Een beetje koelkast verplaatst 5 keer zoveel energie dan er in gaat. Helaas wordt er geen geld gestoken in onderzoek om dit gegeven verder uit te zoeken, want dit wordt door de oliemaatschappijen zorgvuldig tegengehouden. Zij zouden hierdoor hun wereld heerschappij namelijk verliezen. Maar stel je eens voor wat een effect het zou hebben op de wereld als energie goedkoop voor handen zou zijn voor iedereen. Het zou de macht weer in handen leggen van de gewone mens. Het midden oosten zou vrij raken van conflikten, want het westen zou er niets meer te zoeken hebben. We zouden de aarde weer schoon kunnen maken, terwijl we voor bijna niets overal ter wereld naar toe kunnen gaan. De sky zou geeneens meer de limit zijn en een andere wereld zou onstaan.

Thuisreis

Na een dag werken weer op weg naar huis. De animo is wel minder zo op
de laatste dagen. Morgen gelukkig mijn vrije woensdag. De laatste
voorlopig. Het zal wel weer even wennen zijn als ik straks weer vijf
dagen per week moet gaan werken. Gelukkig worden mijn dagen wel
korter, als ik het tenminste goed aanpak en op tijd mijn bed uit kom.
En dat betekent dan dus ook op tijd mijn bed in. Dat zal wel weer even
wennen zijn voor de rest van het gezin, want die zullen dan toch ook
rustiger moeten doen dan de chaos die ze nu produceren. Het wordt dus
voor iedereen even wennen.

Spoor

Kilometers spoor schieten onder me door, op weg naar mijn werk. Dinsdag vandaag. Het is nu aftellen en hard ook. De laatste week van mijn huidige baan, daarna een week vrij en dan weer een nieuwe uitdaging. Een beetje gemengde gevoelens, dat wel. Maar blijheid overheerst wel het meest. Wat ik in elk geval zal missen is mijn dagelijkse treinrit. Even nog de oogjes dicht, even een krantje lezen. Of zoals nu, even nog mijn log bijwerken.

Weer gemist: Lowlands

Vanochtend op station lelystad kwam ik de eerste Lowlands gangers alweer tegen. Die waren behoorlijk vroeg opgestaan als ze om acht uur al daar konden zijn. Ze zagen er ook verdacht fris uit voor mensen die het hele weekend door hadden gefeest. De echte diehards die pas vele uren kater met geweld hun tent uit moesten worden gesleurd zaten hier duidelijk nog niet bij. Zelf was ik twee jaar geleden daar ook van de partij. Door een stom ongeluk heb ik het echter nog niet kunnen erhalen. Misschien volgend jaar een nieuwe kans. Ik zou er wel weer eens zin in hebben, het maakt me namelijk een beetje jaloers.

Meet the family: Dribbel

Op dit Bloggen zijn al een aantal huisgenoten in beeld gebracht. Tijd voor een voorstelronde. Ik begin naar met Dribbel onze witte boxer. Het is een teefje van ongeveer drie jaar oud. Ze maakt sinds kerst 2006 deel uit van ons gezin. Dribbel is heel lief en wil dit ook gevonden worden. Ze laat dan ook geen kans voorbij gaan om te laten zien hoe lief we wel niet is. Kortom een grotere slijmbal kan je je niet voorstellen. Naar dan wel een lieve.

Seppe met Zappa

Onze bulldog lag lui in de tuin te genieten van het zonnetje. Onze rode kater Zappa vond dat wel een goed idee en besloot om mee te doen.

Dribbel met fret

Onze witte boxer Dribbel met zijn nieuwe vriendje Bouncer de fret.

Vakantie

Het is zo ver. De vakantie is begonnen. Op weg naar warmere streken, als de vogels naar het zuiden.

Mobiel bloggen

Bloggen vanaf je mobiel, met of zonder foto's. De uitvinding van de eeuw. Straks zitten we allemaal op weg naar huis ons log bij te houden. Hoeven we thuis in elk geval niet meer te vertellen hoe onze dag was. Scheelt toch mooi weer een hoop tijd;)

Zitplaats voor invaliden

In de Amsterdamse metro kwam ik deze zitplaats voor invaliden tegen. Fijn dat er ook daar zo'n rekening wordt gehouden met onze minder mobiele medemens.

Treinen en wc's

Dagelijks zit ik in de trein. Niet omdat ik dat nu zo leuk vind, maar omdat ik geen zin heb om elke dag in de file te staan. En zoals elk mens moet ook ik weleens naar de wc. Nu heeft de ns besloten om in hun nieuwe rijtuigen geen wc's meer te plaatsen. Een schoolvoorbeeld weer van hoe de privatisering klantvriendelijkheid om zeep helpt. Dat alles dus weer dankzij de eenwording van europa. Maar dat is weer een andere discussie. Waar het me om ging zijn de vreselijke stationstoiletten waar we straks aan zijn overgeleverd, als deze tenminste op het station te vinden is. Een roestvrijstalen kluisdeu die zich opent na inworp van een vijftig cent munt. Je treedt dan een vochtige ruimte binnen die doet denken aan een middeleeuwse dodencel. Als dit de toekomst is van het openbaar vervoer dan zit ik binnenkort weer in de auto.

Toch maar stoppen????

Een paar dagen na de ingang van het rookverbod in de horeca zit ik thuis, aan het einde van de avond, naar een volle asbak te staren. Mijn wederhelft zit met haar oor aan de telefoon geplakt, dus veel interessanters is er op dit moment niet te beleven. Ik tel de peuken in de asbak en de glazen bier die ik op heb. Alles bij elkaar weer een leuke accijnsopbrengst voor de overheid. Laten we deze regering gewoon wegkomen met al hun betuttelingsacties. Laten we ze doorgaan met het pesten van rokers, automobilisten en bierdrinkers? Of geven we ze wat ze willen en stoppen we met roken, drinken en autorijden? Zouden ze toch vreemd op hun neus kijken als ze opeens al die inkomsten missen. Misschien toch binnenkort maar weer eens een poging doen om te stoppen met roken. Mijn wederhelft heeft inmiddels haar gesprek beeindigd. Ik schenk nog wat te drinken in en steek een sigaret op. Vandaag in elk geval nog maar niet.